مقدمه: پوکی استخوان در نتیجه کاهش توده استخوان ایجاد می شود و شکستگی به دنبال آن با افزایش درد و کاهش کیفیت زندگی همراه است. بررسی حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی در زنان مبتلا به پوکی استخوان و زنان سالم اجرا شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه مقطعی تحلیلی روی 275 نفر از زنان مراجعه کننده به بیمارستان نمازی شیراز صورت گرفت و تراکم استخوانی آزمودنی ها سنجیده شد و بر مبنای استاندارد سازمان جهانی بهداشت افرادی که تراکم استخوانی کمتر از 2.5- انحراف معیار متوسط زنان بالغ داشتند، به عنوان مبتلا به پوکی استخوان و افرادی که تراکم استخوانی بالاتر از 1- داشتند به عنوان سالم در نظر گرفته شدند. پرسش نامه استاندارد کوالافو 41 به منظور تعیین کیفیت زندگی استفاده و نمره آن بر مبنای مقیاس صد گزارش گردید. داده ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کیفیت زندگی در شرکت کنندگان بررسی 11.7±25.5 بود و 70.2% مبتلا به پوکی استخوان بودند. کیفیت زندگی مطلوب در بیماران 22.3% و در زنان طبیعی 30.5% محاسبه شد. مقایسه نمره حیطه های مختلف نشان داد افراد مبتلا به پوکی استخوان از نظر فعالیت های اجتماعی با افراد غیر مبتلا متفاوت بودند (0.05>P).نتیجه گیری: با توجه به روند تدریجی و بدون علامت پوکی استخوان و تاثیر آن در کاهش کیفیت زندگی و عملکرد اجتماعی بیماران توجه به جنبه های پیش گیری و غربال گری ضروری است.

مقدمه: پوکی استخوان در نتیجه کاهش توده استخوانی ایجاد می شود و عوارض پس از آن، منجر به کاهش کیفیت زندگی می گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر پوکی استخوان و کیفوز توراسیک بر شاخص های کیفیت زندگی در زنان یائسه انجام شد. مواد و روش ها: 53 زن یائسه در این مطالعه شرکت کردند و بر اساس میزان T-score و کیفوز توراسیک، به چهار گروه تقسیم شدند. سپس با استفاده از پرسش نامه 36-Short Form Health Survey (36-SF)، نمره کل کیفیت زندگی و حیطه های مختلف آن بین گروه ها مقایسه گردید. یافته ها: پوکی استخوان تاثیر معنی داری بر نمره کل کیفیت زندگی نداشت (0/783 = P). در حیطه های مختلف کیفیت زندگی نیز تنها در حیطه درد تفاوت معنی داری مشاهده گردید (0/030 = P)، اما تاثیر وضعیت کیفوز بر نمره کل کیفیت زندگی، تفاوت معنی داری را نشان داد (0/021 = P). همچنین، تفاوت ها در حیطه های مشکلات سلامت روانی، انرژی و احساسات روحی و وضعیت سلامت کلی، معنی دار بود (0/05 > P). نتیجه گیری: با مقایسه دو عامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی در زنان یائسه (پوکی استخوان و وضعیت کیفوز) مشخص گردید که افزایش کیفوز توراسیک نقش موثرتری در کاهش نمره کل کیفیت زندگی دارد. از این رو، اصلاح این وضعیت در زنان یائسه ضروری به نظر می رسد.

مقدمه و اهدافپوکی استخوان یک بیماری اسکلتی سیستماتیک است که شکستگی های مرتبط با آن در زنان 8 برابر بیشتر از مردان است. انجام فعالیت های فیزیکی برای حفظ توده استخوانی و قدرت بدنی حیاتی بوده و به افراد در پیشگیری از شکستگی های ناشی از پوکی استخوان کمک می کند. برخی مطالعات رابطه مثبت بین فعالیت های فیزیکی و تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) و برخی بی اثر بودن فعالیت های فیزیکی بر BMD را نشان داده اند. از این رو مطالعه ای سیستماتیک برای روشن شدن این تناقضات و تعیین اثر فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان نیاز است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی اثر انواع فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان، درد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به پوکی استخوان است.مواد و روش هادر این مطالعه مروری از مقالات معتبر منتشر شده در مجلات ایرانی و بین المللی Pub med، Springer، Elsevier، ScienceDirect، Magiran، Noormags،SID با کلید واژه های استاندارد ( andوor ) استفاده شد. نتایج: اغلب یافته های حاصل از بررسی مطالعات مختلف، اثر مثبت فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان، کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به پوکی استخوان را گواهی می کند.یافته هاتمامی تمرینات ترکیبی استفاده شده و پژوهش هایی که روی افراد جوان (محدوده سنی 25 تا 50 سال) انجام شده اثر مثبتی بر افزایش تراکم استخوانی نواحی مورد مطالعه گذاشته است در حالی که در پژوهش هایی که در آن از دوره های تمرینی مشابه روی افراد مسن (محدوده سنی 60 تا 92 سال) استفاده شده است، اثر مثبت نشان ندادند. فعالیت های ورزشی مناسب برای افراد مبتلا به پوکی استخوان باید با توجه به ویژگی هایی چون سن، هدف (درمان یا پیشگیری) و محدودیت های بیماران انتخاب شود.نتیجه گیریبا توجه به اینکه ورزش بر تراکم مواد معدنی استخوان اثر مثبت قابل توجهی دارد، پیشنهاد می شود در زمینه تمرینات ورزشی در محیط های مختلف (خشکی، آب و ترکیبی) نیز مطالعاتی به عمل آید.

هدف پوکی استخوان به عنوان یک بیماری اسکلتی سیستماتیک تعریف می شود. این بیماری درنتیجه کاهش توده استخوانی و کاهش قدرت عضلانی ایجاد می شود. شکستگی به دنبال آن با درد و کاهش کیفیت زندگی همراه است. بنابراین هدف این مطالعه، بررسی تأثیر تمرین درمانی بر قدرت عضلانی، تراکم استخوان و کیفیت زندگی زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان بود.   روش بررسی جست وجو از منابع موجود با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی پابمد، کاکرین، ساینس دایرکت و گوگل اسکالر انجام شد. مطالعات درصورتی که شامل 1) کارآزمایی های تصادفی کنترل شده باشند؛ 2) بر روی زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان انجام شده باشند؛ 3) تمرین درمانی به عنوان مداخله باشد و 4) قدرت عضلانی، تراکم مواد معدنی استخوان و کیفیت زندگی به عنوان متغیر در نظر گرفته شده باشند، وارد مطالعه شدند. مقالات به طور مستقل از نظر کیفیت توسط دو نویسنده با استفاده از مقیاس پایگاه شواهد فیزیوتراپی (PEDro) بررسی شدند. اندازه اثر کوهن با تقسیم میانگین تفاوت های استانداردشده بر انحراف معیار برای تعیین اثر درمان ازجمله تمرین درمانی محاسبه شد. یافته ها هفت مقاله برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. نمرات PEDro از 6 تا 9 (از 10) متغیر بود. تفاوت میانگین اندازه اثر درنتیجه مداخله تمرین درمانی بین 0/32 تا 0/63 بود که نشان دهنده اثرات کوچک تا متوسط در بهبود زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان است. پنج مطالعه اندازه اثر کم و 2 مطالعه اندازه اثر متوسط را گزارش کردند. نتایج مطالعه حاکی از اثر تمرینات تعادلی، قدرتی، کششی، ثباتی و کنترل حرکتی بر متغیرهای قدرت عضلانی و تراکم استخوان در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان بود. نتیجه گیری نتایج حاکی از آن است که مداخلات با استفاده از تمرین درمانی تأثیر مفیدی بر قدرت عضلانی، تراکم استخوان و کیفیت زندگی زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان دارند. برای اعتبار بخشیدن به این فرضیه، مطالعات با کیفیت بیشتری موردنیاز است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: سبک زندگی در دوران جوانی نقش اساسی در افزایش توده استخوانی بدن و جلوگیری از پوکی استخوان دارد. پژوهش حاضر با هدف شناخت سبک زندگی مرتبط با پوکی استخوان در دانشجویان دختر دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 166 نفر از دانشجویان دختر دانشکده پرستاری و مامایی زنجان به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. اطلاعات در دو بخش مشخصات فردی و ابعاد مختلف سبک زندگی مرتبط با پوکی استخوان در قالب پرسشنامه گردآوری گردید. سبک زندگی از نظر وضعیت تغذیه و میزان دریافت کلسیم، میزان فعالیت های فیزیکی و عادات (مصرف سیگار، الکل، رژیم های دارویی و غذایی لاغری) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد.یافته ها: 56.8% از دانشجویان مورد مطالعه در زمینه تغذیه دارای سبک زندگی نامطلوب بودند. میانگین دریافت روزانه کلسیم در دانشجویان ساکن خوابگاه 117±533 میلی گرم و در دانشجویان غیر خوابگاهی 213±721 میلی گرم و از لحاظ آماری متفاوت بود (p<0.001). در مورد فعالیت های فیزیکی تنها 19.2% از دانشجویان فعالیت فیزیکی مطلوب داشتند که نوع فعالیت فیزیکی در اکثر آنان (83.5%) پیاده روی بود. در مورد عادات (استعمال سیگار، مصرف الکل، پیروی از رژیم های دارویی و غذایی لاغری)، 98.2% از دانشجویان، دارای سبک زندگی مطلوب بودند. در این مطالعه، بین وضعیت اقتصادی و میزان دریافت روزانه کلسیم ارتباط معنادار آماری مشاهده شد (p=0.047). تفاوت معناداری بین سبک زندگی و مرتبه تولد، تحصیلات والدین و رشته تحصیلی دانشجویان وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به این که سبک زندگی بیش از نیمی از دانشجویان پرستاری و مامایی مورد مطالعه در زمینه تغذیه و فعالیت های فیزکی مناسب نبود، آموزش و اطلاع رسانی جهت پیروی از سبک زندگی مناسب در پیشگیری از بیماری خاموش پوکی استخوان و همچنین برنامه ریزی در خصوص بهبود تغذیه دانشجویان و ترویج فعالیت های فیزیکی آنان ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: سبک زندگی در سنین نوجوانی نقش اصلی در پیشگیری از پوکی استخوان در سنین سالمندی را دارد. این مطالعه سبک زندگی نوجوانان دختر را در ارتباط با پیشگیری از پوکی استخوان مورد بررسی قرار داده است.روش بررسی: در مطالعه حاضر توصیفی - تحلیلی، تعداد 760 نفر از دختران نوجوان دبیرستانی و پیش دانشگاهی دولتی منطقه 17 شهرداری تهران به روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش بود. بخش اول مربوط به مشخصات فردی و بخش دوم مربوط به ابعاد مختلف سبک زندگی مرتبط با پیشگیری از پوکی استخوان شامل تغذیه، فعالیت بدنی و ورزش، عادات (استعمال سیگار، استفاده از رژیم غذایی لاغری و داروی لاغری) بود. با استفاده از روش های آماری توصیفی (جداول فراونی مطلق و نسبی) و استنباطی (آزمون مجذور کای) و نرم افزار SPSS اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سبک زندگی در سه سطح نامطلوب، نسبتا مطلوب و مطلوب طبقه بندی گردید.یافته ها: در زمینه تغذیه و در زمینه فعالیت بدنی و ورزش، اکثریت واحدهای مورد بررسی (به ترتیب %51.8 و %57.7) سبک زندگی نامطلوب داشتند. بر اساس یافته ها سبک زندگی نیمی از واحدهای مورد بررسی (%50)، نامطلوب بود. در زمینه عادات (عدم استعمال سیگار، استفاده از رژیم غذایی لاغری و داروی لاغری)، اکثریت واحدهای مورد مطالعه (%74.9)، سبک زندگی مطلوب داشتند. همچنین بین متغیرهای پایه تحصیلی (P=0.004)، وضعیت اقتصادی خانواده (P=0.043)، رتبه تولد در خانواده (P=0.001)، میزان تحصیلات مادر (P=0.005) و سبک زندگی ارتباط معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به این که سبک زندگی نیمی از نوجوانان دختر در ارتباط با پیشگیری از پوکی استخوان مناسب نبود، این مساله قابل توجه و تامل است و نیازمند انجام بررسی های بیشتر و برنامه ریزی مسولان امر در سطح کلان جهت برطرف شدن مشکلات ذکر شده در سبک زندگی در جامعه می باشد.